Friday, 26 September 2014

   మా అమ్మా నాన్న- శ్రీ తీపర్తి బాపూజీ,  శ్రీమతి రామలక్ష్మి గార్లకి  అంకితం !!!  










Friday, 7 September 2012

అమ్మ

అమ్మంటే తెలుపటానికి  భాష చాలటం  లేదు...........

కానీ  నాకు చెప్పాలన్నా ఆశ ఆగటం లేదు..............

మరో జన్మంటూ ఉంటే..............

మా అమ్మకు అమ్మగా పుట్టాలని ఉంది......


పుట్టబోతున్నప్పటి నుంచి  తనలో తాను  అరిగిపోతూ   


మనం పెరిగే వరకూ   అహర్నిశలు  కష్టపడుతూ ....తన 


కడుపు కాలుతున్నా నువ్వు తింటే చాలనుకునే   పిచ్చి 


తల్లి .... నీకేదైనా అయితే  విల విలలాడి ప్రాణమిచ్చేన్తగా 


ప్రేమించే  మహా తల్లి . 


సృష్టిలో  ప్రతీ  గొప్ప వ్యక్తినీ  కన్న " ప్రతీ అమ్మ"  కు   నా 

ధన్యవాదాలు 







Greatindian444@gmail.com


🍁🍁🍃🍁🍁🍁🍃🍁🍁🍁🍃🍁............ ఒక కుమారుడు తన తల్లిని తీసుకుని ఓ రెస్టారెంటుకు వెళ్ళాడు......తల్లి చాలా
వృద్ధురాలు. బోజనాన్ని ఆర్డరుచేశాడు.....భోజనం వచ్చింది...ఆ తల్లి చాలా
బలహీనంగా ఉండటంవల్ల ఆహారాని మీదపోసుకుని.....కిందపోసి కాస్త ఇబ్బందికరంగా తినసాగింది... చుట్టు పక్కలవారు ఆమె తింటున్న తీరును
చూసి గుసగుసలాడుకోసాగారు.
కానీ, ఆ కొడుకు మాత్రం ఏ మాత్రం విసుక్కోకుండా ఆమె తినేదాక కూర్చోని
ఆమె తిన్న తరువాత తనను జాగ్రత్తగా తీసుకునివెళ్ళి .....చేతులు,,,,మొహం
శుభ్రంచేసి ఆమె బట్టలపై పడ్డ పదార్థాలను తుడిచి ....తలను ప్రేమగా దువ్వి......
బిల్లు కట్టి తల్లిని జాగ్రత్తగా తీసుకునివెళుతుండగా.. ఓ వ్యక్తి ఇలా అడిగాడు......
" బాబూ! నువ్వు ఇక్కడ ఏదో వొదిలేసి వెళుతున్నావు చూడు " అన్నారు.
ఆ అబ్బాయి వెనక్కి తిరిగి చూసుకుని " నేను ఏమీ వదిలి వెళ్ళడంలేదే " అన్నాడు.
ఆ వ్యక్తి " నీవు ఎంతో విలువైన విషయాన్ని ఇక్కడ మాకోసం వదిలివెళుతున్నావు
నాయనా! ప్రతి ఒక్కరూ నీలానే తన తల్లిదండ్రులను చూసుకోవాలి.
అసహ్యించుకోకుండా ఓ బి్డ్డలా చూసుకోవాలన్న ఓ మంచి సందేశాన్ని
మాకు వొదిలివెళుతున్నావు "
ఆ కొడుకు నవ్వుతూ అమ్మ నుదుటిని ముద్దాడుతూ భుజాలమీద చేయివేసి
తల్లిని తీసుకెళ్ళసాగాడు......
తల్లిదండ్రులను పసిపిల్లల్లా కాపాడుకోవాలి......ముసలితనంలో వారిని అతి
జాగ్రత్తగా చుసుకో్గలిగిన వారే నిజమైన బిడ్డలు కదా! .....:
🌸 అమ్మ అమ్మే 🌸....... ఓపిక  చేసుకొని ఇది చదవండి.. అమ్మను మించిన దైవం ఉండదన్న క్లారిటీ వస్తుంది.

మా అమ్మకు ఒక్క కన్నే ఉండేది. మా అమ్మంటే నాకు ఇష్టం ఉండేది కాదు. ఆమె ఎక్కడికి వచ్చినా నాకు అవమానంగా తోస్తుండేది. ఆమె ఓ చిన్న కొట్టు నడుపుతుండేది . 

ఒక రోజు మా అమ్మ నాకు చెప్పకుండా నన్ను కలుసుకోవడానికి స్కూల్ కి వచ్చింది. ఇంక అప్పట్నించి చూడండి. ”మీ అమ్మ ఒంటి కన్నుది” అని స్నేహితులందరూ ఒకటే వెక్కిరింతలు, అవహేళనలు. అలా ఆమె ఎక్కడికి వచ్చినా నాకు అవమానాలే. అసలు ఈమె కడుపులో నేను ఎందుకు పుట్టానబ్బా అనిపించేది. 

ఒక్కోసారి నాకు.అసలామె ఈ లోకం నుంచే ఒక్కసారిగా అదృశ్యమైపోతే బావుణ్ణు. అనిపించేది.
.
“అమ్మా నీ రెండో కన్ను ఎక్కడికి పోయింది? నీవల్ల నేను అందరికీ చులకన అయిపోయాను. నువ్వు చచ్చిపో!” కోపంగా అరిచేసే వాణ్ణి.

ఆమె మొహంలో నిర్లిప్తత తప్ప ఇంకేమీ కనిపించేదికాదు. నాకు మాత్రం చిర్రెత్తుకొచ్చేది. అయినా సరే అమ్మను అలా మాట్లాడినందుకు మాత్రం నాకు ఎక్కడలేని సంతోషంగా ఉండేది. 

ఆమె నన్ను ఎప్పుడూ దండించలేదు కాబట్టి ఆమెను నేను ఎంతగా భాధ పెట్టానో నాకు తెలియదు.

ఒక రోజు రాత్రి యధాప్రకారం అమ్మను నానా మాటలు అనేసి నిద్రపోయాను. మద్యలో దాహం వేసి మెలుకువ వచ్చింది. నీళ్ళు తాగడానికి వంటగదిలోకి వెళ్ళాను. అమ్మ అక్కడ ఒంటరిగా రోదిస్తోంది. మళ్ళీ ఆ దిక్కుమాలిన ఒక్క కంటిలోంచే నీళ్ళు. నా సహజ స్వభావం ఎక్కడికి పోతుంది? మొహం తిప్పుకుని వెళ్ళిపోయాను. 

ఎక్కడికొచ్చినా నన్ను అవమానాలు పాలు చేసే మా అమ్మను, మా పేదరికాన్ని తిట్టుకుంటూ ఎప్పటికైనా నేను పెద్ద ధనవంతుణ్ణవ్వాలనీ, బాగా పేరు సంపాదించాలనీ కలలుగంటూ నిద్రపోయాను.
.
ఆ తరువాత నేను చాలా కష్టపడి చదివాను. పై చదువుల కోసం అమ్మను వదిలి వచ్చేశాను. మంచి విశ్వవిద్యాలయంలో సీటు సంపాదించి మంచి ఉద్యోగంలో చేరాను. 

బాగా డబ్బు సంపాదించాను. మంచి ఇల్లు కొనుక్కున్నాను. మంచి అమ్మాయిని చూసి పెళ్ళి చేసుకున్నాను. నాకిప్పుడు ఇద్దరు పిల్లలు కూడా. ఇప్పుడు నాకు చాలా సంతోషంగా జీవితం గడిచిపోతుంది. ఎందుకంటే ఇక్కడ మా ఒంటికన్ను అమ్మ లేదుకదా!

అలా ఎడతెరిపిలేని సంతోషాలతో సాగిపోతున్న నా జీవితంలోకి మళ్ళీ వచ్చింది మహాతల్లి. ఇంకెవరు? మా అమ్మ. ఆమె ఒంటి కన్ను చూసి రెండేళ్ళ నా కూతురు భయంతో జడుసుకుంది. “ఎవరు నువ్వు? ఎందుకొచ్చావిక్కడికి? నువ్వెవరో నాకు తెలియదు. నా ఇంటికొచ్చి నా కూతుర్నే భయపెడతావా?ముందు నువ్వెళ్ళిపో ఇక్కడ్నుంచి!!!” సాధ్యమైనంతవరకు తెలియనట్లే నటించాను.

“క్షమించండి బాబూ! తెలియక తప్పుడు చిరునామాకి వచ్చినట్లున్నాను” ఆమె అదృశ్యమైపోయింది. “హమ్మయ్య ఆమె నన్ను గుర్తు పట్టలేదు”. భారంగా ఊపిరి పీల్చుకున్నాను. ఇక ఆమె గురించి జీవితాంతం పట్టించుకోనవసరం లేదు అనుకున్నాను.
.
కానీ కొద్దిరోజులకు పాఠశాల పూర్వ విద్యార్థుల సమ్మేళనానికి రమ్మని ఒక ఆహ్వాన పత్రం అందింది నాకు. వ్యాపార నిమిత్తం వెళుతున్నానని మా శ్రీమతికి అబద్ధం చెప్పి అక్కడికి బయలు దేరాను. 

స్కూల్లో కార్యక్రమం అయిపోయిన తర్వాత నేను మా గుడిసె దగ్గరికి వెళ్ళాను. ఎంత వద్దకున్నా నా కళ్ళు లోపలి భాగాన్ని పరికించాయి. మా అమ్మ ఒంటరిగా కటిక నేలపై పడి ఉంది. ఆమె చేతిలో ఒక లేఖ. నా కోసమే రాసిపెట్టి ఉంది. దాని సారాంశం.

 ప్రియమైన కుమారునికి,
ఇప్పటికే నేను బతకాల్సిన దానికన్నా ఎక్కువే బతికాను. నేనింక నీవుండే దగ్గరికి రాను. కానీ నువ్వైనా నా దగ్గరికి వచ్చిపోరా కన్నా! ఏం చేయమంటావు? నిన్ను చూడకుండా ఉండలేకున్నాను. కన్నపేగురా. తట్టుకోలేక పోతోంది. 

నువ్వు పాఠశాల పూర్వ విద్యార్థుల సమ్మేళనానికి వస్తున్నావని తెలిసిన నా ఆనందానికి పట్టపగాలు లేవు. కానీ నేను మాత్రం నీకోసం స్కూల్ దగ్గరికి రానులే. వస్తే నీకు మళ్ళీ అవమానం చేసినదాన్నవుతాను. 

ఒక్క విషయం మాత్రం ఇప్పటికి చెప్పక తప్పడం లేదు. చిన్నా! నీవు చిన్నపిల్లవాడిగా ఉన్నపుడు ఒక ప్రమాదంలో నీకు ఒక కన్నుపోయింది. నా ప్రాణానికి ప్రాణమైన నిన్ను ఒక కంటితో చూడలేకపోయాన్రా కన్నా! అందుకనే నా కంటిని తీసి నీకు పెట్టమన్నాను. నా కంటితో నువ్వు ప్రపంచం చూస్తున్నందుకు నాకు ఎంత గర్వంగా ఉందో తెలుసా? నువ్వు చేసిన పనులన్నింటికీ నేను ఎప్పుడూ బాధపడలేదు. 

ఒక్క రెండు సార్లు మాత్రం ” వాడు నా మీద కోప్పడ్డాడంటే నా మీద ప్రేమ ఉంటేనా కదా!” అని సరిపెట్టుకున్నాను. చిన్నప్పుడు నేను నీతో గడిపిన రోజులన్నీ నా హృదయంలో శాశ్వతంగా నిలిచిపోయే మధురానుభూతులు.
.
ఉత్తరం తడిసి ముద్దయింది. నాకు ప్రపంచం కనిపించడం లేదు.నవనాడులూ కుంగిపోయాయి. భూమి నిలువుగా చీలిపోయి అందులో చెప్పలేనంత లోతుకి వెళ్ళిపోయాను. తన జీవితమంతా నాకోసం ధారబోసిన అటు వంటి మా అమ్మ పట్ల నేను ఏ విధంగా ప్రవర్తిoచాను ? మా అమ్మ కోసం నేను ఎన్ని కన్నీళ్ళు కారిస్తే సరిపోతాయి? ఎన్ని జన్మలెత్తి తే ఆమె ఋణం తీర్చుకోగలను ?

(ఇది ఇంగ్లీష్ కథకు అనువాదం)

నాస్తి మాతృ సమం దైవం. 

నాస్తి మాతృ సమః పూజ్యో 

నాస్తి మాతృ సమో బంధు

నాస్తి మాతృ సమో గురుః 

అమ్మతో సమానమైన పూజ్యులుగానీ దైవంగానీ లేరు. 

తల్లిని మించిన బంధువులుగానీ గురువులుకానీ లేరు. 

ఆకలేసినా.. ఆనందం వేసినా, దిగులేసినా , దుఃఖం ముంచుకొచ్చినా ,  పిల్లలకైనా, పిల్లలను కన్న తల్లిదండ్రు లకైనా గుర్తొచే పదం అమ్మ. 

తన కడుపు మాడ్చుకొని పిల్లల కడుపు కోసం ఆరాటపడే అమృతమూర్తి అమ్మ .

అటు వంటి అమ్మ కంట కన్నీరు పెట్టనివ్వకండి. కనుపాప లా కాపాడండి. ఒక్కసారి ఆలోచించండి......
అందరికీ అభినందనలు...
నలుగురికీ ఇలాంటి సందేశాలు

పంపండి......బంధాలు బాంధవ్యాలను కాపాడుదాం..💐💐🌸








Greatindian444@gmail.com





డాక్టర్ : " రోజూ ఎన్ని పెగ్స్ తాగుతారు ?"
.
పేషెంట్ : " ఎనిమిది పెగ్స్ .... సర్ "
.
డాక్టర్ : " ఇకనుండి .... నాలుగు చెయ్యండి. ఓ వారం తర్వాత రండి "
(ఓ వారం తర్వాత )
.
డాక్టర్ : " ఇపుడెన్ని పెగ్స్ తాగుతున్నారు? ఎలా వుంటోంది "
.
పేషెంట్ : " నాల్గు పెగ్స్ .... ఇపుడు బాగుంది సర్"
.
డాక్టర్ : " వెరీ గుడ్ .... ఇకనుండి రెందు చెయ్యండి ... ఓ వారం అయ్యాక రండి "
(
ఓ వారం గడిచాక )
.
డాక్టర్ : " ఇపుడు ఎలా ఫీల్ అవుతున్నారు ? "
.
పేషెంట్ : " చాలా బాగా ... సర్ "
.
డాక్టర్ : " ఎక్షెలెంట్ ..... ఇపుడు ఒక పెగ్ మాత్రమే తీసుకోండి "
.
.
.
పేషెంట్ : " చెయ్యను సర్ ..... మొదట నేను .... మొత్తం బాటిల్ ని 8 పెగ్స్ చేసేవాన్ని..... మీరు ఫస్ట్ ఎనిమిది నుండి నాలుగు చేయించారు. తర్వాత నాలుగు నుండి రెండు చేయించారు. ఇపుడు రెండు నుండి ఒకటి చెయ్యాలా? చెయ్యనంటే చెయ్యను..... కుదరదు కూడా .... బజార్ అంతా వెదికినా .... ... బాటిల్ మొత్తం పట్టే ...... గ్లాస్ దొరకదు."


*******************************************************


Wednesday, 5 September 2012

మీ చేరువులో ......




         Proudly Presented by Sivakumar

Saturday, 14 April 2012

అవునంటావో .......కాదంటావో.......?



 
పెద్దల మాట !

వంద పుస్తకాలు ఒకే సారి   చదవటం కన్నా ... 
 ఒక పుస్తకం వందసార్లు  చదవటం చాల ఉత్తమం ... ( పాత సామెత )





ఇది నా మాట !   Greatindian444@gmail.com




(ఒక పుస్తకం వందసార్లు ఎందుకు చదవాలి ?

మనసు దగ్గర పెట్టి చదువు ... వందసార్లు చదివిన వాడు కూడా  నీ దగ్గర ట్యూషన్ చెప్పించుకుంటాడు )





  Greatindian444@gmail.com